Univerzitet u Beogradu – Filozofski fakultet, Beograd, Srbija
Primljeno: 12.06.2024. godine
Revidirana verzija: 17.07.2024. godine
Prihvaćeno: 23.07.2024 godine
UDK: 321.01
Strane: 29-52
U radu se ispituju dve konceptualne perspektive na promenu karaktera politike i političkog s kraja 20. i početka 21. veka, kao i specifična shvatanja depolitizacije koja su im svojstvena. U prvom delu rada razmatraju se teorije (Ransijer, Muf, Žižek) koje depolitizaciju vide kao posledicu sistemskog izgona političkog (antagonističkih momenata), te postpolitičkog, odnosno postdemokratskog stanja društva. Drugi deo rada je posvećen pristupima (Flinders i Buler, Flinders i Vud, Krauč, Hej) koji depolitizaciju posmatraju kao skup (neoliberalnih) upravljačkih strategija ili tehnika. Ovi pristupi prate kako se političari putem institucionalnih, legislativnih i ideološko-retoričkih strategija postavljaju kao akteri sopstvenog razvlašćivanja i skidanja odgovornosti za javne politike s države. U tekstu se preispituje i uloga antipolitičkih trendova i tehnokratskog principa vladanja u eroziji političkog i narastajućem otklonu od politike. U zaključku se vagaju aduti i ograničenja prikazanih teorijskih stanovišta o depolitizaciji.
KLJUČNE REČI: političko / politika / depolitizacija / postpolitičko / postdemokratija / antipolitika / tehnokratija
