Institut za kriminološka i sociološka istraživanja, Beograd
Odelјenje za pedagogiju i andragogiju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu
Primljeno: 05. 12. 2022. godine
Prihvaćeno: 19. 12. 2022. godine
UDK: 364.4-053.9:[616.98:578.834(497.11)"2020/..."
Strane: 41-53
U radu su ukratko, na osnovu dostupne literature i istraživanja, prikazana saznanja o specifičnostima starijih osoba zbog kojih su posebno rizičan deo populacije za obolevanje od koronavirusa, ali i negativnih posledica od “zatvaranja” i izolacije što ih vodi u usamljenost i nemoć. Kada je briga za starije verbalno prenaglašena može da postane uvredljiva, pogotovo za onoga kome je do dostojanstva više stalo od golog preživljavanja. U cilјu dolaženja do podataka o iskustvu lјudi starijih od 65 godina o vanrednom stanju i restriktivnim merama, godinu dana posle proglašenja pandemije Kovid-19 sprovedeno je ispitivanje u Beogradu. Intervjuisano je 12 osoba: 6 žena i 6 muškaraca, starosti od 66 do 86 godina u martu 2021. godine. Transkripti polustrukturisanih intervjua analizirani su na principima tematske analize. Znano je da se na osnovu malog, prigodnog uzorka, ne mogu izvoditi uopštavanja, ali izvorne reči ispitanika pružaju dublji i slojevitiji opis neposredne stvarnosti. Izolacija, odvojenost od dece, šire porodice i prijatelјa, pometnja u informisanju i pokušaj zastrašivanja preko svih medija doživlјeni su češće kao kazne i stigmatizacija nego kao briga i zaštita od zaražavanja i bolesti.
KLJUČNE REČI: usamljenost, starije osobe, korona, karantin i nemoć
